متن آهنگ بهزاد پکس و احمد سولو به نام قاتل حرفه ای

اینُ بدون همیشه

آدما واسه نداشته هاشون میجنگن

من تو این جنگ خودمُ کُشتم

پَ دیگه جنگی در کارنیست

میدونی که

بیخیال باش و بخند

فقط بخند

صبح تا شب پَ بخند و بشین

چون مغزه رَد داده و

مثِ روزا که دردسر داره و

تو خودتی فسی پس

خوب نگاه کُن،دور و برت کسی هست

همه میرن و میمونی

تو هم تنهایی یا (فنایی) یه گوشه

هنو (هنوز) تو کف اون فردایی که پوچه

دست تو دست غم و سیگار رو لبت

هه،میدونی چی میگم

نه بالا سری داری،نه بابا ننه جدا

اونکه میگفتی میام،بگو بالاخره کجام

اون روزای خوبیُ که تو همش میشینی

و هی نقشه میچینی بهش برسی کو پس ها

دیدی آخرش هم زدی به بن بست

نه هیش کی کنارت،نه تکیه گاه

به سرِ مایه تیله میره اونکه تکیه گاته

یه اشتباه که میگه دو دو تا چهارتا شد

تویِ زندگی که حزب باده

سوء استفاده مثِ آدمای دور و وَرت طرف هار بود

وقتی میبینی شاخ شد اونکه طرفدار بود

میدونی که

زده یه سره به سرت

داره یه ذره یه ذره

میگی بکَنه ببره

قیدِ همه رو بزنه

مثِ پدر و پسرش

میخواد یه شبه بپره

شده ژان رنو تو فیلم قاتل حرفه ای

هنو نیومده تهِ قصه ایم

چشای بسته،صدای خستهــــ

که میگه بسه،روزای خوبت

میرسه پس کی

صدای بارون میاد

یه دل داغون میخواد

میشینه غم تو چشات

زورای خوبت که با دلت جوره

دوره،عاشق نوره و خستم

رو همه چشامو بستم

داد بزن بگو که رفتم

بگو به من که چشات قفلِ چیه

داد بزن بگو که نموند هیش کی پیشت

خستم،دل به جاده بستم

خستم،رو همه چشامو بستم

بگو خستم،داد بزن بگو که رفتم

بگو به من که چشات قفلِ چیه

داد بزن بگو که نموند هیش کی پیشت

خستم،دل به جاده بستم

چیه مگه از حسم،نمیدونه مگه من فسم

نمیبینی بد باختی،نمک نداره دستت نه

چه میدونی مگه أ دردام،کی میتونه بگ أ فردام

وقتی أ رفیق خوردم کی میتونه بگه من تنهام

حالا الکی مثلا بگو تو زدی أ مرم (ممکنه اشتباه باشه)

به روم نمیارم دس ورداره از سرِ کچلم

یه مشت آدم عَولم،بازم دورت پُر شد

رفیقت ویزای تورنتوش خورد

داری میزنی تو سر دیروز

میگه میپری یه شبه این بود

دیگه نعشو میزنی،هنوز لشی

تموم نشی استرس هست

فردا چی میخواد بشه،مثل قصست

جوابتو کی میخواد بده،جوابتو کی میخواد بده

تو که کشتی همه رو،دیگه استرس مُرده خوب

دیدی مهرِ روی اسمت خورده

چون تنهایی ولی مثِ خودم تک دنده

از اون موزیکا که خوراک سگ چرخه

شدی آدمی که با همه ی بدی هات جنگید

مثِ دون کیشوت أ تیزیِ خودیا ترسید

شدی چگوارا دنیا رو عوض کنی نه

آخر خودت عوض دی هَه

دیدی نمیشه همیشه طعم زندگی همینه

میگی قانون زمینه،همش یکی تو کمینه

کسی اشکاتو نبینه،ببین زندگی همینه

اگه ته قصه ای پس

شدی مثِ من یه قاتل حرفه ای …