متن آهنگ علی بابا و ارشاد به نام پنجره

زیاد کم آوردم دلم پره مثله جاسیگاریم

من زانوهامو بغل کردم تو اون غریبه رو

من با قرص می خوابم تو با اون بیداری

تو شونه روی موهاتو من سیگار کشیدم

آسمون چه مزه ای من زمین خوردم

سرت به سنگ می خوره ولی به سنگ قبرم

خواستم به پات پیر شم به دستت پیر شدم

ینی تقصیر خودم زیاد بها دادم

گفتم رو تو یکی حساب سوا دارم

تو نیستی الان عب نداره گلم

مهم این یه پنجره واسه شبا دارم

همش می گذره تو دلم الان چیکار می کنی

پیش کدوم نانجیبی داری هی ناز می کنی

دلم خوش بود به اینکه فرق داری باهمه

الان هرچی هستی همش از صدقه سری منه

تورو من کردم تو واسم من من نکن

من رو لجم زندگیتو بدتر نکن

تو مال من بودی الان شدی مال همه

خیلی خاطره ساختی با این سنو سال کمت

حرف مردم مث سایه قدم قدم باهات

باهمه راه اومدی خسته نشد پاهات

قشنگ دورنگی شخصیتت

درست مثل رنگ و مش موهات هه

تا این دل منو به دست آورد رفتش

ولی همیشه گفتم این نبود رسمش

من دستاشو پیش خودم حس می کردم

ولی تو دستای یکی دیگه بود دستش

♫♫♫♫♫♫

من موهاتو می بافتم اون تنشو رو تنت

یادم افتادی که پرید مستیت

هرکی از راه رسید از زخمای رو تنت گفت

من درمونت کردم تو زخمیم کردی

دمت گرم من همونیم که از خیابونا جمعت کرد

قصه تلخه تا دلم سوخت دلت خنک شد

الان بغل اون میشه تنت گرم

کنار اومدم بات کنار.یکی دیگه دیدمت

بی تو حالم خرابه تو چه حالی می کنی

من از دست رفتم وقتی از دست دادمت

این کات شد تو هنو داری بازی می کنی

از مهربونیته به هیشکی نه نمیگی

چشات جای دیگه بود و من چشام با تو

تنهایی تقاص خوب بودن نه

من واست جون کندم اون واست لباس هات

تا این دل منو به دست آورد رفتش

ولی همیشه گفتم این نبود رسمش

من دستاشو پیش خودم حس می کردم

تا این دل منو به دست آورد رفتش

ولی همیشه گفتم این نبود رسمش

من دستاشو پیش خودم حس می کردم